ความรู้สึกถึง GOT7





2014 - 2017
and to forever.




บทความนี้ไม่ได้จะมาแนะนำอะไรเลยแค่จะมาเขียนความรู้สึกที่มีต่อGOT7เท่านั้น
รู้สึกว่าไม่ได้เขียนอะไรแบบนี้มานานแล้ว
พอจะเขียนอีกก็รู้สึกแปลกๆเหมือนกัน :)
ปีนี้เกิดการเปลี่ยนแปลงหลายกับกัซ มีทั้งเรื่องตกใจ ใจหาย ดีใจ ปนๆกันไป
ทั้งน้ำตา ทั้งเสียงหัวเราะ รอยยิ้ม
ตั้งแต่ติ่งมาก็มีความรู้สึกแบบนี้วนๆไปมา
แต่ก็ไม่ถอดใจที่จะเลิกตามกัซเลยสักนิด
เราเรียกมันว่า "ความผูกพันธ์" ล่ะมั้ง
เพราะการเจอกันของเรากับกัซ ไม่ใช่เรื่องที่ตั้งใจ
มันเป็นเรื่องที่บังเอิญจนพอย้อนกลับไปก็ไม่อยากเชื่อตัวเอง
ว่าแค่คำว่า"เด็กไทย"ในวง และmvตัวเดียวก็ทำให้เราตามกัซมาถึง3ปีกว่าแล้ว
จากที่ไม่เคยคิดจะตามจริงจัง
แต่พอประกาศชื่อแฟนคลับก็ดันดีใจไปด้วย ตลกกับหลายความเห็นของเพื่อนๆแฟนคลับไปด้วย
ชอบนะ "IGOT7" อะ ขอบคุณที่ให้ชื่อนี้กับพวกเรา
ตอนแรกก็ไม่ชอบกันทั้งแฟนด้อมเลย
แต่ก็มีคนค่อยๆมาเปลี่ยนความคิดเรา ก็กัซนั่นแหละ
ชื่อนี้โคตรดีเลยอะ ขอบคุณที่ให้พวกเราเป็น "อากาเซ" นกน้อยที่คอยพาพวกนายบินขึ้นไปได้สูงเรื่อยๆ
ไม่เคยเสียใจที่ได้ตามวงนี้เลยนะ
และขอบคุณที่แคร์ความรู้สึกกันเสมอ
คอยคิดและกังวลเรื่องจะทำให้พวกเราแฟนคลับภูมิใจในวง
เป็นห่วงพวกเราเสมอ และคัมแบ็คบ่อยๆ5555
ขอบคุณแจบอม ลีดเดอร์ของพวกเราที่คอยเป็นที่ปรึกษาให้คำแนะนำให้กับเมมเบอร์ในวง
เป็นคุณพ่อ เป็นคุณปู่ เป็นเสาหลักของวงที่แบกรับทุกอย่างไว้บนแผ่นหลังกว้างๆ
ขอบคุณมาร์คต้วนพ่อหนุ่มแอลเอแดนเมกันที่เป็นพี่ใหญ่ให้กับน้องๆในวง
เป็นคนชิลๆคนเงียบๆที่ทำให้น้องๆเกรงอกเกรงใจจนไม่กล้าเล่นใหญ่555
เป็นคนโหดๆนักเลงที่เป็นที่กล่าวขานกันในวงไปแล้ว
เป็นคนที่คอยดูแลน้องๆในวงตั้งแต่เทรนนี่แม้จะภาษาเกาหลีติดๆขัดๆเหมือนกัน555
ขอบคุณจินยองที่เป็นคนควบคุมความประพฤติให้สมาชิกในวงอย่างแท้จริง
เป็นคุณแม่ เป็นคนสุขุม คอยตักเตือนชี้แนะสมาชิกในวง
ขอบคุณที่ยอมสละความเป็นเด็กในตัวออกเพื่อเป็นผู้ใหญ่ให้สมาชิกพึ่งพา
ขอบคุณแจ็คสันที่ทำงานอย่างหนักจนต้องป่วยบ่อยๆบินไปมา3ประเทศ
คอยโปรโมทวงทุกครั้งที่มีโอกาส และไม่ลืมที่จะบอกกับรายการที่ตัวเองไปออกเสมอ
ว่าผมคือแจ็คสัน GOT7 คอยย้ำเตือนกับพวกเราอากาเซเสมอว่า
GOT7คือครอบครัว ความผูกพันธ์ไม่ใช่วงบอยแบนด์
ย้ำเตือนว่า7คนตลอดไป
ขอบคุณยองแจที่เป็นความสดใสให้กับวงเสมอมา
ร้องเพลงอย่างหนักจนต้องป่วย ทนกับความบ้าๆบอๆขอพี่ๆน้องๆในวง
แต่ก็ยังคอยเป็นคนให้คำปรึกษาและเป็นกำลังใจให้กับน้องๆในวงเสมอ
พยายามอย่างหนักที่จะตามให้ทันสมาชิกในวงเพราะว่าเข้ามาทีหลัง
และตอนนี้ก็เดินไปพร้อมกันแล้วนะ
ขอบคุณแบมแบมที่สร้างความภูมิใจให้กับประเทศไทย
ที่คอยสร้างเสียงหัวเราะให้พี่ๆไม่แพ้แจ็คสัน ที่คอยเติมเต็มในส่วนที่วงไม่มี
เป็นความปลาบปลื้มใจของยูคยอม555
ขอบคุณยูคยอมที่เป็นhit the stageของวง555
คอยสร้างความหมั่นไส้ให้พี่ๆและเป็นน้องเล็กปีศาจที่แท้จริง
คอยอยู่เคียงข้างแบมแบมเสมอ

ขอบคุณทุกอย่างที่เป็นGOT7นะ
ขอบคุณที่ทำให้ทุกสิ่งที่เป็น GOT7 มันมีความหมาย
ขอบคุณ :)

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

Review | ร้านติ๋มซำ เสรีแต้เตี้ยม

Review | ภาพยนตร์ "2538 อัลเทอร์มาจีบ"